Culimaat keuken

De torenspits van de Sint-Benedictuskerk markeert van grote afstand de ligging van Teeffelen, een dorp van 150 inwoners dat hoort tot de Brabantse gemeente Lith, de plaats die centraal staat in Dorp aan de Rivier, het beroemde boek van Antoon Coolen.

Wie Teeffelen binnenkomt en rechtsaf de Singel opdraait ziet direct aan de linkerhand op nummer 55 de Boxenhof, op de gemeentelijke monumentenlijst beschreven als boerenwoonhuis uit 1920. De herenboerderij met stallen en bijna twee hectare grond is sinds een jaar of vijf eigendom van ondernemersechtpaar Aad en Liesbeth van Delzen. In de inmiddels schitterend verbouwde boerderij praten we met Liesbeth, die met aanstekelijk enthousiasme vertelt over het avontuur dat nog altijd voortduurt. "Want het is nog niet af, hoor. Al ben ik erg blij dat we twee weken geleden de schilderijen hebben opgehangen. Dan voelt het veel meer als ‘thuis'."
Dat het nog niet af is valt aan de benedenverdieping van het woonhuis zeker niet af te lezen. De schilderijen waarover Liesbeth sprak zijn door het hele huis terug te vinden. Het is een grote hobby van de bewoonster waarmee ze zich al bijna een kwart eeuw bezighoudt. "Het is allemaal begonnen met het kopen van glaskunst en schilderijen op rommelmarkten", zegt ze. "Nu koop ik meer gericht; we hebben veel werk van Anton Heijboer en glaswerk van Copier. Dankzij het bedrijf dat we zo'n vijftien jaar geleden zijn begonnen kunnen we dat doen, net zoals het kopen van dit huis. Daar zijn we erg dankbaar voor. Alles wat we hebben gaat in onze passies zitten: het huis, de kunst en natuurlijk de paarden van Aad en Riëtte, onze dochter."

Ruimte
Ze zijn allebei afkomstig uit Rotterdam maar wonen al weer bijna dertig jaar in Brabant. "Aad ging voor zijn werk naar Oss en ik ging mee; we waren immers getrouwd en hadden een zoon, Peter," zegt Liesbeth. "In Oss is Riëtte geboren en 18 jaar geleden verhuisden we naar Lithoyen, op een steenworp afstand van Teeffelen. Ruimte is iets waar we altijd wel mee bezig zijn geweest. Daar hebben we allebei behoefte aan, zeker met de paarden. Voor hen hadden we meer ruimte nodig.
In het voorjaar van 2005 vonden we de Boxenhof; er woonde toen een mevrouw alléén, die het huis wel wilde verkopen. Zij woont nu in een bungalow hier in het dorp en vindt het geweldig wat we met het huis gedaan hebben en nog doen."
Nóg doen want, zoals gezegd, het is nog niet af. Dat er in de afgelopen jaren veel en vooral mooi werk werd verricht is ook nu al heel goed te zien. De familie Van Delzen heeft de eerste jaren boven gebivakkeerd. "Daar was toen nog geen sanitair", vertelt Liesbeth. "In een nis in de keuken, waar nu de koffiemachine staat, was plaats voor een wc en een douche. Ach, als je alles vooraf zou hebben geweten was je er waarschijnlijk niet eens aan begonnen, maar gelukkig heb je die wijsheid pas achteraf. We zijn begonnen met het vervangen van het balkonnetje boven de voordeur. Al snel volgden de ramen en de dakkapellen en tenslotte is het complete dak vervangen. Boven hebben we zelf veel gesloopt en we hebben veel, heel veel zondagen besteed aan het werk in en om het huis. Uiteindelijk hebben we besloten het werk aan de benedenverdieping uit te besteden. We hadden er zelf de kennis en de kunde niet voor en ook de tijd ontbrak. Het was beter onze energie te steken in ons bedrijf en te doen waar we goed in zijn. Dat blijkt een goede beslissing; je houdt het simpelweg niet vol en aan het eind van de rit kost het dan nog meer ook. We hebben wel vrijwel alles zelf bedacht in samenspraak met een goede kennis die verstand van zaken heeft en de bouw ook heeft begeleid. Casper Dekkers heeft geholpen met het interieur, de kleuren en de keuze van stoffen en Michel Schrijvers is verantwoordelijk voor het lichtplan, een heel belangrijk facet met een geweldig eindresultaat. En dan de keuken: we hebben een hele zomervakantie besteed aan het zoeken naar de ideale keuken."



Ontspannen
De keuken in de Boxenhof is die zoektocht meer dan waard. Het resultaat is prachtig. Liesbeth van Delzen: "We zijn ontzettend blij dat we gekozen hebben voor Culimaat. Ergens in Nijmegen zagen we de glaskeuken van Valcucine en daarvan waren we nogal gecharmeerd. Toen bleek dat er in Berlicum een bedrijf gevestigd is dat die keuken ook leverde zijn we bij Culimaat gaan kijken; Berlicum was voor ons toch wat dichterbij." Eenmaal in gesprek met Twan Swanenberg en later met ontwerpster Patricia van der Heijden-Doomernik waren Liesbeth en Aad er snel uit. "Natuurlijk kost het een aantal dagen praten en over en weer reageren op schetsen en voorstellen, maar wij zijn heel gelukkig me het resultaat en zeker ook met de manier van werken van de mensen van Culimaat. Alles is in een volstrekt ontspannen sfeer gegaan en dat terwijl er toch behoorlijk veel druk op de ketel zat. Patricia is verschillende keren komen kijken en inventariseren; hoe ziet ons huis eruit, waar houden we van, hoe leven we, wat vinden we belangrijk in een keuken. Dergelijke gesprekken zijn erg zinvol én leerzaam. Het kost tijd, maar die tijd hebben we, gelukkig, genomen. Patricia heeft heel goed begrepen wat wij wilden. Het begint allemaal met de plattegrond: die is bepalend. Vervolgens wordt er gekeken naar de apparatuur waaraan we behoefte hebben en de afmetingen ervan. Merk en type zijn in dat stadium nog niet interessant. En toen we eenmaal hadden gekozen voor het definitieve ontwerp en de planning was gemaakt in overleg met de bouwers die in het huis bezig waren hebben we eigenlijk niets meer hoeven doen. Tot drie weken tevoren zijn er nog details gewijzigd en hebben we nog gesproken over de kasten in de muur. We wilden graag vóór de bouwvak klaar zijn, maar dat bleek niet reëel.

Uiteindelijk is het september geworden, maar toen was het ook echt áf. Een prachtige keuken die helemaal is geworden wat we ervan verwachtten. Tot in de kleinste details is het vakmanschap van Culimaat zichtbaar. Een lust voor het oog en een heerlijke plek om in te koken, te ontbijten of gewoon samen te zijn.
En we hebben nergens naar hoeven vragen: de mensen van Culimaat lossen de eventuele probleempjes, die zich nu eenmaal altijd voordoen tijdens een dergelijk proces, altijd zelf op. En ze zorgen dat alles is opgeruimd als ze weggaan. Dat lijkt niet erg boeiend, maar het zegt veel over de manier van werken en het omgaan met klanten. Niets dan lof wat ons betreft!"

Ze is wel het een en ander gewend, maar over de Boxenhof is ontwerpster Patricia meer dan enthousiast. "Een prachtig huis", vindt ze. "En een huis waarin je je ideeën heel goed kwijt kunt. Dat heeft natuurlijk ook veel te maken met de bewoners. Bij de eerste kennismaking in Teeffelen werd het mij al snel duidelijk: hier wonen mensen met heel veel smaak en een goede kijk op wat écht mooi is. Dat maakt mijn werk ook erg dankbaar. Het is een proces geworden van ruim een jaar. In juni 2008 zijn we begonnen met de eerste gesprekken. Voordat we daadwerkelijk beginnen met schetsen moeten we wel ongeveer weten in welke richting er gedacht moet worden. In het geval van de familie Van Delzen waren de steekwoorden: strak, warm, licht en rustig. Ik heb een schetsplan gemaakt waarin verschillende keukenindelingen zijn uitgewerkt; aan de hand hiervan zijn we uiteindelijk gekomen tot het definitieve ontwerp. Als men in de keuken bezig is heeft men zicht op het hele huis; er kan gemakkelijk worden gewerkt en er is plaats om gezellig te ontbijten. Allemaal geënt op de manier van leven. We hebben uiteindelijk samen gekozen voor het beste ontwerp, gelet op de uitgangspunten, eisen en wensen."
Verschillende gesprekken waren nodig om de vele details te bespreken. "Het is een proces geworden in een aantal fasen", vindt Patricia van der Heijden-Doomernik. "Tijdens de vele gesprekken zijn we steeds verder in detail gegaan en zo stap voor stap steeds dichter bij het uiteindelijke resultaat gekomen. Een heel interessant proces, zowel voor ons als voor onze opdrachtgever. Met een schitterende, gebruiksvriendelijke en ingenieuze keuken in een prachtig huis als eindresultaat!"